De volksuniversiteit

Als het zomer is en de zon schijnt dan wil je buiten zijn, op je balkon zitten en lekker niets doen. Je begint meestal niet met iets nieuws, en met je neus in de studieboeken zitten is ook niet erg aantrekkelijk. Maar als de herfst komt dan krijg je daar wel weer zin in, dan wil je iets nieuws leren, een cursus doen. Al moet ik zeggen dat met deze regenachtige en stormige zomer dat herfstgevoel er al een tijdje is.

Maar omdat ik dus een cursus wil gaan doen, ging ik vorige week naar iets geks, ik ging naar een Open Avond. Nu zijn open dagen en open avonden geen onbekende gegevens voor me, ik zit in het onderwijs en zeker twee of drie keer per jaar stelt school de deuren  open om toekomstige brugklassertjes ervan te overtuigen ónze school te kiezen. De ramen worden gelapt, de klassen zijn zo opgeruimd zoals ze anders nooit zijn, want je moet niet alleen informatie geven, er moet ook een goede indruk maken.

De Open Avond waar ik nu naar toe ging was vreemd in die zin dat er alleen maar informatie gegeven werd. Zichzelf verkopen is niet nodig, cursisten genoeg.  Ik ben namelijk naar de Open Avond van de Volksuniversiteit geweest.

Volksuniversiteiten werden opgericht om de massa/ het volk/ de arbeiders te verheffen en te onderwijzen. De eerste werd opgericht in 1913 in Amsterdam, maar ze bestaan dus nog steeds en in bijna elke stad. Ze bieden cursussen, workshops, lezingen en excursies aan, op echt allerlei gebieden.

En aan de ene kant vind ik het supertuttig, dat begrip Volksuniversiteit, aan de andere kant vind de historica in mij het ook wel weer grappig omdat het zo’n oud instituut is.

En ik ga deze herfst een cursus Italiaans doen. Ja, echt! Ik vind het zo leuk, ik verheug me er nu al op. Ik wilde al een hele tijd Italiaans leren, want ik vind het de mooiste taal ter wereld. Met een schriftelijke cursus ben ik er al eens aan begonnen, maar ik ben niet zo heel goed in grammatica, en ik merk dat ik gewoon een juffie nodig heb die me dingen uitlegt, en waar je ook meteen de uitspraak kunt oefenen.

Op de Open Avond heb ik nog wat informatie gekregen, en de bevestiging dat Italiaans II een goede keuze was. (‘Dag’ zeggen en me voorstellen kan ik al wel, de voltooide tijd nog niet). De boeken heb ik in huis, ik ben er klaar voor. En met dat regenachtige weer zit het ook wel goed.