Een groene bloem, triologie van Floortje Zwigtman

Hier meteen drie boeken die bij elkaar horen. Schijnbewegingen, Tegenspel en Spiegeljongen vormen samen de trilogie van Floortje Zwigtman.

En prachtige trilogie. Strikt genomen is het jeugdliteratuur geloof ik, maar de boeken zijn gewoon mooi, ook voor volwassenen.

Het verhaal begint in 1894 in Londen en het gaat over Adrian Mayfield. Hij is zestien en komt erachter dat hij op jongens valt. En dat is een probleem in het Londen van die tijd, waar ‘sodomie’ bij wet verboden is.

Adrian wordt ontslagen bij de kledingwinkel waar hij werkt en hij gaat op zoek naar een baan. En iemand om van te houden. Hij maakt kennis met de mensen in de kring van Oscar Wilde en leert voor het eerst een andere manier van leven kennen.

Adrian ontmoet Vincent, een schilder en ze worden verliefd. Helaas kan Vincent zichzelf niet accepteren, hij weigert toe te geven aan deze, in zijn ogen verachtelijke, liefde en hij zet Adrian aan de kant. Adrian wil wraak nemen, maar is uiteindelijk zelf degene die daar het meest onder lijdt.

Adrian is een fijne hoofdpersoon en ook de andere personages in deze boeken komen tot leven. Sommigen zijn bijna Dickensiaans in hun barokke slechtheid, lady Kinderly is daar een voorbeeld van. Anderen zijn komisch of vertederend. En dan is er Terry, ach, van Terry móet je wel houden, zoals Adrian uiteindelijk ook zal doen. (gelukkig maar)

Floortje Zwigtman weet de sfeer van Londen in die tijd prachtig neer te zetten en ook de angst van mensen die niet mogen zijn wie ze zijn, omdat de wet heeft besloten dat sommige vormen van liefde niet acceptabel zijn.

Het recht om te houden van wie je wilt, man of vrouw (of beiden), is een kostbaar goed, waar we zuinig op moeten zijn.