De zonnegroet

Na mijn verhuizing in november heeft mijn yoga beoefening een tijdje stil gestaan. Ik was te druk bezig om alles op te krijgen, en weer op adem te komen om op zoek te gaan naar een nieuwe yoga studio. In mijn oude woonplaats Rotterdam had ik namelijk een geweldige leraar gehad in Ridderkerk en om daar een vervanger voor te zoeken was een beetje een opgave.

Ik functioneer echter beter met yoga dan zonder en ben uiteindelijk toch op zoek gegaan. Ik dacht een yoga studio vlak bij mij te hebben gevonden, maar die beviel me toch minder goed dan ik had gehoopt. Na lang nadenken heb ik besloten om voorlopig zonder studio en zonder leraar aan yoga te doen, en gewoon voor mezelf bezig te zijn.

Een van de dingen die ik wel van de nieuwe studio heb meegekregen omdat het elke les terugkwam, is de zonnegroet. Een serie van een aantal houdingen, die je achter elkaar uitvoert. Eerst rechts, dan links (of andersom, ik denk niet dat dat veel uitmaakt) Inademend op de ene houding en uitademend op de volgende houding.

Je kunt deze serie herhalen zo vaak je wilt, ik hoorde van een de docenten zelfs dat sommige toegewijde yogi’s 111 herhalingen zouden doen. Ik denk niet dat ik snel aan dat aantal zal komen.

Je kunt de serie langzaam doen, met aandacht voor je ademhaling, of snel en dan merk je hoeveel spieren er in beweging komen en dat het een heel goede work-out is.

Om te oefenen en om goed in het yoga ritme te komen, wil ik regelmatig de Zonnegroet doen.  Al het even kan sta ik ‘s morgens, voor mijn eerste kop thee, in mijn pyjama, op blote voeten op mijn paarse mat. Dan begin ik met de gestrekte achterover buiging naar achteren, de buiging naar voren, zet ik één voet naar achteren, komt mijn knie op de grond en ik kijk omhoog. Dan de Hoge Plank, liggen op de mat, De Cobra, de Neerkijkende Hond, opnieuw de Halve Cobra en weer staan. En dan opnieuw met de andere kant.

En ik zal eerlijk zeggen dat ik dit nog best pittig vind. De bedoeling is dat de asana’s (houdingen) zo vloeiend mogelijk in elkaar over gaan, zodat het één geheel wordt. Helaas is het bij mij nog een heel harkerig gedoe, met nadenken over welke houding eerst komt en of ik nu alweer moet inademen of uitademen. En kwam u eerst dat linkerbeen of moet ik nu weer met rechts?

Maar het is wel een fijn idee dat ik elke ochtend al wat gedaan heb, in plaats van alleen maar suf op de bank te zitten en de slaap uit mijn ogen wrijven. Nu maar hopen dat langzaam het wat soepeler gaat, oefening baart kunst zeggen ze. In dit geval, oefenen baart de Zonnegroet.