Russische blauw, Rasha Peper

Als fan van de Romanovs (kan ik dat zo zeggen? Waarschijnlijk wel) was ik blij verrast toen ik in de museumwinkel van de Hermitage in Amsterdam 'Russisch blauw' van Rasha Peper tegenkwam. Het is al in 1995 uitgegeven, maar ik had het nog niet eerder gelezen.

Het gaat over een jonge man, Lex. Hij is historicus en is gefascineerd door de  laatste tsaar van Rusland en zijn familie, vooral door het zoontje Alexei die net als Lex aan hemofilie lijdt.

Lex heeft net zijn baan als leraar opgegeven en krijgt de kans mee te werken aan een boek over de Romanovs. Hij pakt al zijn oude boeken en geschriften er weer bij en komt dan achter iets dat hij nog niet eerder had ontdekt. Een mogelijk connectie tussen hemzelf en de familie Romanov. Onnodig te zeggen dat dit uitloopt op een volledige deceptie. Het blijkt allemaal heel anders te zitten.

Ik vind het knap hoe Rasha Peper hier aannemelijk weet te maken hoe Lex helemaal opgaat in het idee dat er een connectie is tussen hemzelf en de Romanovs. Ze beschrijft heel mooi hoe hij zich al helemaal voorstelt hoe het zal zijn, de pers die zich ermee zal bemoeien, hoe hij dingen aan zal pakken en hoe Lex zich zelfs al anders gaat gedragen.

De titel heeft te maken met blauw bloed, het bloed van de tsaar, de bloedersziekte die Lex en Alexei delen, maar slaat ook op de kleur van een jasje dat Lex koopt en waar hij zich met een zelfvertrouwen in beweegt dat hij nog nooit eerder had.

Een mooie roman, over een onderwerp dat ik persoonlijk heel interessant vind, maar dat ook mensen die weinig hebben met de Romanovs aan zal spreken.