Ik ga op reis en ik laat achter, Simone Awhina

Dit boek ‘Ik ga op reis en ik laat achter’, van Simone Awhina en Jessica Menheere, zag ik op een zaterdag bij mijn boekhandel liggen. In een opwelling heb ik het meegenomen en ik heb het in één ruk uitgelezen.

Het is het verhaal van Simone Awhina die met haar vriend naar Nieuw Zeeland gaat om daar een nieuw leven op te bouwen. Haar vriend krijgt een hersentumor en overlijdt, een paar maanden voor ze zouden trouwen.

 Simone is natuurlijk kapot van verdriet, maar gelukkig kan ze opnieuw verliefd worden. De bliksem slaat nog een keer in en haar nieuwe vriend krijgt een dodelijk auto ongeluk. Simone staat voor de tweede keer alleen.

Ze gaat terug naar Nederland en weet een grote droom te verwezenlijken, zingen. Ze wint verschillende prijzen met haar zang en neemt cd’s op. Maar de carrière in Amerika, waar ze naar toe is verhuisd, komt helaas niet zo van de grond als ze had gehoopt.

Helemaal in de put weet ze niet eens meer of ze wil doorgaan met zingen, want erg veel vreugde geef het haar ook niet meer. Maar ze weet ook niet wat ze eigenlijk verder met haar leven wil.

Simone besluit de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela te maken. Ze start in Frankrijk en heeft een tocht van dik achthonderd kilometer voor de boeg, dwars door de Pyreneeën.

Ze loopt de tocht alleen, maar ontmoet veel mensen met wie ze een stukje oploopt. Sommigen ontmoet ze een aantal keren (iedereen gaat tenslotte dezelfde kant op), anderen ziet ze maar één keer.

Maar alle mensen die ze ontmoet en de kilometers die ze aflegt, geven haar ervaringen en bepaalde levenslessen die ervoor zorgen dat Simone weer dichter bij zichzelf komt en ook het plezier in het zingen terug krijgt. Regelmatig zingt ze tijdens de tocht voor zichzelf en de andere pelgrims om op die manier de tocht wat aangenamer te maken, om haar blijdschap te uiten en anderen iets te geven. Ze weet dan weer waarom ze zingt, de carrière is Amerika zou leuk geweest zijn, maar dat is niet het enige dat mogelijk is.

Ondanks de blaren, de vermoeidheid en de spierpijn weet ze de tocht te volbrengen, ze mag haar pelgrims certificaat ophalen en haar ervaringen meenemen.

Een bijzonder boek van een bijzondere vrouw over een bijzondere tocht.

Buen camino!